"Raduje się starzec kiedy minie marzec"- stare przysłowie prawdę mówi!
A tu marzec dopiero się zaczął i ani to zima, ani wiosna, choć w ogrodzie zakwitły przebiśniegi. Żeby nie "dojść" za wcześnie za przyczyną chandry, czytam książkę Renaty Klamerusowej - "Tami z Krainy Pięknych Koni"- II tom. Bajka cudna, nie tylko dla dzieci, nie tylko dla dzieci! Dla babć!
To trzeba przeczytać koniecznie, a czyta się bardzo dobrze, jest
człowiek zauroczony, wędruje po cudownych lasach, górach i górkach, włazi do jaskiń bez obawy, że ciemno i duszno. Jest tam tata, który nie jest zachłanny i nie zwraca uwagi na skarby, za to kocha konie i ma poczucie humoru i dystansu do świata. Nowonarodzoną klaczkę nazwali- wraz z synkiem Rume - SYMPATIĄ. Jest mama, są koledzy, po co ja to
opisuję! To trzeba przeczytać!!! Koniecznie! Jest tam też
współczesność z komputerem, i dom dziecka, i trochę smrodku dydaktycznego, nikt nie jest zachłanny, a zbóje zostali pokonani własną "niedobrością"!
Najfajniesza w tej bajce jest babcia Fuoco. Żyje sobie i żyje od lat, nic jej nie dziwi, nie jojczy- że: "ta dzisiejsza młodzież, te obyczaje!" - tylko wszystkim pomaga, radzi, łagodzi, rozumie.
I taka jakaś mało chytra jak na człowieka, to znaczy nie zachłanna. Gdy poszły do wróżek, razem z wnuczką Tami, po czarodziejski napój na przedłużenie życia, to ta babcia, babunia, babczątko, poprosiła o...naparstek!
Naparstek napoju życia! Ja bym prosiła, żądała, całego kielicha, albo szklanicy, baryłki! A ona - naparsteczek! Wystarczy- powiedziała spokojnie... Mam jeszcze tylko kilka spraw do załatwienia...
.Dziękuję za pociechę, tak mnie ta książka uradowała, w dobie wariackich googli, wikipediów, facebooków, przepychanek w okienku telewizora, pogody, upływu czasu, "siątków", peselu, na jakiś czas poleciałam do Kapadocji, co Wam szczerze polecam.
Dziękuję Ci Reniu! Następna książka ma być o Babiej Górze, na której żyje matka diabła , a ten diabełek jest najweselszym duszkiem w całym kosmosie! Hej! Wanda Czubernatowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz